– Det viktigaste for meg er inkludering. At alle får vera med.
– Russetida har lenge vore prega av at russen deler seg opp i grupper, og at nokon blir ståande utanfor. Eg vil at folk skal hugsa meg som ein russepresident som først og fremst var inkluderande, seier ho.
Og ho meiner det. I valtalen, som Frida hadde skrive i stikkordsform, var det første ordet «samhald».
Det var tydelegvis viktig for mange. Frida fekk to tredjedelar av stemmene, og onsdag for halvanna veke sidan blei ho øvste sjef for feiringa til eit russekull på 93 personar.
Glad i folk
Frida Nilsen er 18 år gamal og bur med familien sin på Valen. Heime er ho den eldste av tre søsken, og er sjefen også i søskenflokken. Utanom skule jobbar ho deltid på butikken på Valen – og i den kommunale bufellesskapen i Kaldanesvegen på Husnes.
– Det er litt rart, men på fritida er eg interessert i heilt andre ting enn eg er interessert i på skulen, seier ho, og fortel at det ho likar aller best er å vera med folk.
På skulen er ho derimot spesielt interessert i realfag, som ho også har valt å fordjupa seg i.
– Matematikk, naturen, verdsrommet, alt det der. Eg synest det er veldig interessant, seier ho.
– Men eg ser ikkje for meg at eg skal jobba med desse faga på eit kontor. Eg vil kombinera interessa for fag med å vera med folk, så det kan godt henda eg blir lærar, seier Frida, som rett nok har heilt bestemt seg for kva ho vil bli.
– Men eg stressar ikkje med det, smiler ho.
Det første du tenker når du møter Frida er at ho er open og snill. Ein mild person som er oppteken av alle rundt seg, og som ser andre.
Når vi ber henne beskriva seg sjølv med tre ord, kjem svaret ganske kjapt.
– Utadvendt, sta og inkluderande, smiler ho.
Frida blir motivert når ho får med seg folk, og synest det er særleg kjekt når ho klarar å inkludera folk som har vanskar med dette sjølve.
– Det er ikkje så mykje som skal til. Du kan seia til ein person at «du er jo god på dette, vil du ikkje vera med?». Eg synest det er veldig kjekt når folk då svarar ja, og at dei som ikkje snakkar høgast til vanleg blir engasjerte i noko, seier presidenten.
For å få til dette har årets russekull fått mykje forskjellig å velja i, og Frida og resten av styret har organisert ei rekke aksjonsgrupper (ikkje sosiale grupper), der alle kan finna noko etter sin smak:
– Vi har til dømes éi gruppe som skal jobba med revy, éi som skal laga noko gøy rundt innsamlingane til kreftsaka, éi som skal prøva å laga avis. Og så vidare. I tillegg har vi eigne ansvarlege for ulike ting, som til dømes PR, foto og festar.
Nytt av året under Frida sitt regime er ein eigen inkluderingsansvarleg.
– Eg har sett dei har hatt det fleire stader. Eg håpar det fungerer, og at vi unngår at russekullet deler seg opp i mindre grupper.
Koronaruss
Nytt av året er også smittevernansvarleg. Covid-19 kjem nemleg til å setta sitt uungåelege preg også på dette årets russefeiring.
– Det er kjipt, men sånn er det. Vi skal følga smittevernreglane, seier Frida bestemt, men legg likevel ikkje skjul på at dette kan vera krevjande når ein vil få til størst mogleg fellesskap blant russen.
– Vi må jo leiga lokale som er store nok til at vi kan samlast alle, og samstundes halda reglane, seier ho.
– Så er eg litt bekymra for at russen skal få mykje «hate», seier ho, og viser til at russen ofte blir stempla som både uansvarlege og rølpete.
– Men vi er skikkelege folk. Og det er ein veldig kjekk gjeng, så vi har eit godt utgangspunkt, meiner ho.
Den tradisjonelle Danmarks-turen har dei allereie bestemt seg for å avlysa:
– Det er berre å gløyma slik som ting er, seier Frida, som allereie har begynt å sjå etter alternativ:
– Eg har veldig lyst til at vi skal få til ein tur. Kanskje leiga ei hytte eller noko.
Frida går også langt i å antyda at det trass korona likevel kan bli ein russerevy.
– Rektor (Audun Bjelland, red.anm.) hadde eit forslag der, og det gjekk ut på at vi kunne køyra kortare og fleire show. Då kan vi satsa meir på kvalitet framfor lengde på showet, og vi kan til dømes køyra fire show i staden for to, slik at vi klarar å halda avstandsreglane i kinosalen.
Alle kjenner alle – på godt og vondt
Frida ser for seg at ho dei neste åra kjem til å reisa vekk for å studera, men at ho endar opp i Kvinnherad til slutt. Ho meiner både det beste og det verste med Kvinnherad er at alle kjenner alle.
– Det er jo ikkje ein stad der du treffer så mange nye folk, meiner den utadvendte jenta – som på den andre sida meiner dette kan vera positivt òg:
– Eg ser jo for meg at det er mykje koselegare å bu i byggefeltet på Valen, der vi kjenner alle naboane, enn å bu i eit byggefelt i ein by, der du ikkje veit kven naboane er, seier ho.
På spørsmål om kva ho saknar mest, er svaret utestader der ungdom kan møtast:
– Det har vi ikkje så mange av. I tillegg er kollektivtrafikken ganske dårleg, meiner ho.
Årets første fest
Russefeiringa i Kvinnherad er organisert med eit hovudstyre med Frida som øvste sjef. Dette består av heile 23 personar, og for å få til ei rimeleg effektiv avvikling av møta har dei organisert seg med ein kjerne på seks til sju personar.
– Så drar vi inn folka i hovudstyret alt etter kva vi skal til med og kven som har ansvaret, seier Frida, som fortel at første punkt på saklista naturleg nok er årets første russefest:
– I desse dagar er det aldri godt å seia korleis ting blir, men eg ser for meg at den første russefesten går av stabelen rundt Halloween, seier årets inkluderande russepresident ved Kvinnherad vidaregåande skule.
Kommentarer til denne saken